Als ik het verslag van het socratische gesprek lees, komen herinneringen boven. Ik word weer blij. De gedachte dat ik weer naar de cursus mag, maakt me blij. Ik word bevestigd dat ik het goede heb gekozen. Mijn eigen wijsheid, te mogen zijn, hoe ik denk. In mijn puberteit zei mijn moeder, terwijl ik zat, ga wat nuttigs doen (huishouden) en toen dacht ik: ‘Ik doe al nuttig, want ik denk’. Maar toen was ik te jong om dat te begrijpen.
Deelnemer van de cursus Praktisch Filosoferen als reactie op het verslag van een tijdens de cursus gevoerd socratisch gesprek over geluk